BĄK NA ŻYWO

Nomen omen — nazwisko zobowiązuje — zatem tym razem, miast kolejnej odsłony orlego gniazda, prezentuję zaszyte w trzcinach domostwo bąka zwyczajnego. Dla tych, którym pojęcie «bąk» kojarzy się głównie z owadem, pozwolę sobie — w ramach działań edukacyjnych — zamieścić krótkie wyjaśnienie.

Potocznie bąkiem nazywany jest trzmiel z rodziny pszczołowatych, a także giez — czyli końska mucha (jusznica deszczona) oraz bąk bydlęcy należące do rzędu muchówek. Jednak jedynym stworzeniem, któremu przynależy nazwa własna «BĄK» to ptak — przedstawiciel rodziny czaplowatych.

Bąk zwyczajny (Botaurus stellaris) to gatunek dużego wędrownego ptaka wodnego. Gnieździ się pojedynczo w gęstych trzcinach, nisko, nad płytką wodą. Swoją obecność wiosną zdradza donośnym buczącym głosem słyszalnym nawet z odległości kilku kilometrów.

Transmisja z gniazda zlokalizowanego w trzcinowisku pośrodku jeziora Engure na Łotwie, w pobliżu Zatoki Ryskiej, udostępniona została po raz pierwszy w roku 2015. Kamerę zainstalował Łotewski Fundusz na rzecz Przyrody we współpracy z Funduszem Natury Jeziora Engure, w ramach projektu LIFE COASTLAKE. 

Zapraszam do obserwacji „bąka na żywo” :)

OSTRZEŻENIE

Obserwacji dzikich ptaków w ich naturalnym środowisku mogą towarzyszyć sceny drastyczne. Jeśli zatem przekaz będzie wywoływać niepokój — w szczególności dotyczy to dzieci oraz osób wrażliwych — proszę przerwać transmisję.

Podglądanie bieżącego życia w gnieździe może być ekscytujące — zwłaszcza w okresie wyprowadzania lęgu. Trzeba mieć jednak świadomość, że pięknu natury towarzyszą także jej prawa, czyli sytuacje z „ludzkiego” punktu widzenia smutne lub tragiczne.

--

Gniazdo bąka zwyczajnego — okres lęgowy 2015 —  Engure Łotwa

Projekt © Latvijas Dabas fonds

[P] 13.05.2022

Bąk zwyczajny (Botaurus stellaris)

Większy ptak czaplowaty o krępej sylwetce, luźnym upierzeniu z krótkimi nogami o długich palcach oraz grubą szyją. Ubarwienie brązowe i rdzawe, plamkowane, kreskowane i prążkowane brunatno. Pisklęta okryte czerwonobrązowym puchem. Prowadzi bardzo skryty tryb życia spędzając większość czasu w szuwarach. Swoją obecność wiosną zdradza donośnym buczącym głosem słyszalnym nawet z odległości kilku kilometrów. W zagrożeniu wyciąga pionowo całe ciało stając słupka i zlewa się z otoczeniem, przez co staje się trudny do zauważenia nawet z bliska. W locie można go odróżnić od czapli po wielkości, wciągniętej szyi, której nie zgina jak czaple, rysunku na upierzeniu i okrągłych skrzydłach.

Wystepowanie

Cały niżowy obszar kraju

Siedlisko

Zbiorniki wodne z szerokimi szuwarami: naturalne jeziora, stawy hodowlane, glinianki, starorzecza, podmokłe trzcinowiska.

Liczebność

Bardzo nieliczny ptak lęgowy.

Gniazdo

Platforma zbudowana z trzciny ukryta w szuwarach.

Lęg

5-6 oliwkowobrązowych jaj. Wysiadywanie ok. 25-26 dni. Młode osiągają lotność po 50-55 dniach.

Pokarm

Głównie ryby, płazy, rzadziej wodne bezkręgowce.

Wędrówki

Wędrowny. Przylot: III-IV, odlot: IX-XI. Zimuje bardzo nie licznie nad wodami śródlądowymi.

Ochrona

Gatunek chroniony, wymieniony w Dyrektywie ptasiej, zagrożony utratą siedlisk lęgowych w wyniku wycinania i wypalania szuwarów. *

--

* Bąk — za: Jaki to ptak? W. Černý, K. Drchal 1979 / ptaki.info

Ilustracja:

Bąk zwyczajny w locie — Wikipedia / Biopauker

[P] 13.05.2022